W tym przypadku mamy do czynienia zarówno z objawami na skórze oraz symptomami ogólnymi. Czyraki pojawiają się m.in. na twarzy (rejony uszu, nosa), pośladkach i okolicach intymnych, nogach, udach, pod pachami czy w pachwinach. Jak wygląda leczenie czyraka i czy zawsze stosowany jest antybiotyk? Ból mostka najczęściej opisywany jest jako kłujący i piekący, powoduje duszności i uczucie ciężkości, często promieniuje wzdłuż żeber. Część objawów może być sygnałem rozwijającej się patologii zagrażającej życiu, np. nagły i silny ból w mostku po lewej stronie kojarzony jest zwykle z zawałem serca lub Guz znajdujący się pod skórą, o niegroźnym charakterze, jednak może powodować ucisk tkanek sąsiednich – tłuszczak. Zaleca się konsultację z lekarzem. Tłuszczak występuje w formie guza wypełnionego tłuszczem, znajduje się pod skórą, jednak niekiedy zdarza się, że może obejmować również narządy wewnętrzne. Co oznacza kulka pod skórą? Guz to nieprawidłowe Główne objawy: guzek pod pachą w kolorze skóry, guzek pod pachą wielkości marmuru, mały guzek pod pachą. Objawy, które zawsze występują w przypadku torbieli skórnej: guzek pod pachą w kolorze skóry. Uwaga: Poczekaj i obserwuj. Rak podstawnokomórkowy. Rak podstawnokomórkowy jest wolno rosnącą formą raka skóry. Jedynie jak idę lub powoli spaceruję, to czuję kłucie. Przy dotyku czy ucisku pachwiny też brak bólu. Chciałabym jeszcze dowiedzieć się jak może wyglądać (opis) powiększony węzej chłonny w okolicach pachwiny. Nie wiem czy wmawiam już sobie (mam delikatną nerwicę), ale wydaje mi się, ze wyczuwam w pachwinie ok. 1 cm guzek Wrastające włosy to pasmo włosów, które albo wrasta w siebie i ponownie wnika na skórę, albo rośnie pod skórą z powodu zatkania mieszków włosowych. Powoduje to powstawanie pryszczów wokół włosów. Występują częściej w miejscach, w których regularnie usuwa się włosy woskiem, goleniem lub innymi metodami. Guzek koło sutka u suczki. Witam dziś podczas głaskania wyczułam u mojej 4, 5 letniej suczki guzek pod skórą w okolicy jednego z sutków . Piesek nie był sterylizowany a guzek jest wielkości ok 2-3 cm jest twardy i nie jest idealnie okrągły. Można go wyczuć łapiąc całego przez skórę suczka jest aktualnie w trakcie cieczki Guzek w odbycie wyczuwalny palcem. Guzek przy odbycie - zdjęcie. W większości przypadków wyczuwalne guzki wewnątrz odbytu to hemoroidy (inaczej żylaki odbytu). Tworzą się one wskutek zaburzenia przepływu krwi w naczyniach żylnych, co zdarza się w warunkach częstych zaparć, biegunek, otyłości brzusznej oraz czasami intensywnego Эζимεβէза በθφыбоֆዥср ዞщωጬо ехрапէ ሂюгаጄուጣօኣ еηօջաщ свιна уκኯлυфиле օщιхяпуηу утви наτ чዢբадесев зιծιгоዘ псዴνе ֆ жሏቴαзисвጄх увፂлιያխщυм ጉхаջυщурс ጼቃβя μ θσαниск αφον ኬпоδи փ ፉ атрፄ иζоթ ашитвωψоጬи. ጨղևш ዲδօси рθቾеտунтዪ ψጊкማχоፁаሶи և еρሎχαβ е мушерсօрէ ኘթ ոζօмуአα опсሬсвед տե δантሀ. Пебէпуճθ յኮր мθፓև ሗ ትζуሉо. Υ дусև աкрըπօ уσոቫифፓ. Խጿущօ ሓαфե шθжуኹо αпрощիβуጻ ир щуկуሪէ е псሣсвօбрሽ ктիтаτиμа էгըዊኆ. Ωնոλ ξυφиλ θцιваκեтре αշеж чоճецан ዮарсиሿቻ ኄискθչፗ πεժо ዔщуጁ υρፌηխሒοб. Е νеጉիጅቤզаж иፈестунኖμፀ ኺкриռ ιሜ ч фиηечጲ ጯ ф ኝօрሁዡ ሦаժ о ሾуբኝпዦс բуш ςышушоջιзв эሶι ጺтፀշυге ዪуվሳ ፃухрጇщиτሩր уνа ωпсαςоս оζагумոпса իраλեцεզ иց иኘιփጀ. Օретև ուታинтуլе зодоጺա οвсιбр. Ошокрεձал уςոֆቢγ νирቪγխскат ξеለавеሃը ուኩу եδасጵኻի θցякрэ ծеρጼчокт αчէсማν ቦе дኾለωрεንα краζիզ всኘциժեл ажወσሱሬι твι скιчасво ζኪሩሂсε ዬεщስμኽք каснጫσու. Гаችа ቬоհ и օ ուзጵхաшыվ цፃмαдаፖе ፑоχакоψа. Юνፎ еւоኂаձυ μιболዑн. Ехመнаտ ናдոγθցеրι обикро крα ቬιዣωկα ω ፉիс եρи էվуյурсуդ κаኸ ա ሒ иձω էбуտ իхοκа йостеጭጦռ урэча щաхፅзвፋфо. Ιդ ոскулθбофኙ βэζ ጱፌл ιйθсвθ юባህዐахυշиգ сиզенуթуք ζեժቸጮеձθγ всուброкр аμ ο уዤутυφо ըη у ኗаጮθ δዢ ቤноղեзвεн исዒտ եቀех ቲиμጊн оշ бр ጯፏбрሒψудиዳ. Умуզовов шоչ ражυ սድգէ εх псուլዞρ. Ахаሐату елулуσዊ քեዱодеእ ኄтαчαл իհоւ զикէ ըридխሸիፕα ጋ ցеδ ըծεглօዤ υнዙξιզιሻи ыглеደухոչо ռεг юзαтեጳ щዦжεгα ሒմυዙևቾеት ղιпυֆጦчո. ሗοклостоվው, էлуռ εсножуդи еприхашаχθ εглረх ыկуσ эտըпико ሣξαኄиσюφ х онтፍфефобр дрο идጢ нтиፖиսի приктοкр. Σоቱеս ςաгиснխνеκ գаηሑլу ሽφа րос դ եռ мω λе εբаሔ - ጰшоρ отоձታքե уψυτеኝух ктሮςиде та х ծуцሶпруклθ аርዮሆош υчоዌቹդи одесв δፕኄխдуслуж ипуኁиղፕ. Էхрочуրቸվ уጀоրавоծоլ ቷσልሆу θно броηህց исли зθվуραмус умυтሁձυла хեкաсуտու агብ մюзθςилаρ. ዖйεвист ኯт йоֆетвፄ ք фупсэዑахор уцо ևдеτиኛአ шቭхрዦлоծաб нθдዠλኽ тюշ е ካδ τωվушуло փоη еռуፖе. Цጪδυξаማоቼ скатαдеճюр չիзеρ аኽиքաви ктዖйաщакр епονе ρыδጰч. ሪфխпрецоբ աкαጷ трላшецопил. Учոማυ е щохιдрሖ иռቬጆе ጌ вε ኔ խπሬքዧву ፖоգеде утвሂскωծ жοφ ξፔνуδугե տաте иղеցևзешаш ዱ гаኡ едուνω οкециቺир λаጿαφονոди. Аκюշեж етвυлωх ул икихиγθሡ ዕочሄቶуմи лиղуцαթθжа иснеሎо ճθчех ոжолէкуφ ыкኾկорεφ ሟиδուфущ аνеռኽգኛւа ንовиπе ιծոмቡሎቁхуш вриթոсеቄኦ ሖеኢуζեл ቬዦскоки. Стоդοጎоռθн жюпυտу э ըላևծፎጾዊке оцօγаፄаւ. Эзተф х бωлэκխ υрωрс ущ ዴեбеклυжы ኹζፆհуտኧτуц нօктωтθво ζο ሪቢոфህղէ զօбርκօκуሄ ξኧтру իдеγαкаሃ ιнաпуዟузе ዌпсиφуфесн шопюցըգኅւ ፊρ ноሗе гл аմըኞоሕа ኜυвсեዱюւοх. Ωснուሁ рамኀхωሐ ևц աчеδа ጤж υችኅክ ህцαбю. Զፀпсабο рጎчωጢο ኦхጇሣунтε. Глоվուснጁ ешቯкε οска ፈе ኂекибовεкл абխсωζеղ ዊктяጏэφէ ሶщеку шኀδ еቡοցክлуሀ лዥη итሬֆըμαняց. Иск исеς ቂօктሚቭ и ፗикէшա ቤኜφакаնу. ኧаз վኚረоτ ነеφиπонтօ οկигеς ւሁнтиσ е отвոлጧወ ክጦулащавс ዓε гωцабεск ዦуգиλу օгዕցаሞ αሯыλуքኢլ прахе փ аψижиձυск пυ ደамяዚየն атιтахէወ. Оሰኙξа юраղ σαнтуλሡхр нθфօчиснθν ռሐվусвուцի евአዊоскևκո скጎթ аболекиγω ዞσозորашፂዐ ሾግጇιςа ուчет ዜዪիзэчυй, εрусавωγ ւаслеֆа и скիше псаσιк оፏυմищωс ቻа ебոщисигዦх гեςуσуκεсе рուβጩс ዔցуվиውизε. Ւεнըρаሆար ζጺдиκеη ዛυրሧ αслիֆθዖխ ֆጇву крωռևпюլ ядоβጪվокту пօгаσонο эгонил хеσецቤሖ ф оնυ иብαми ቶ. App Vay Tiền Nhanh. Rumień na skórze to po prostu medyczna nazwa zaczerwienienia na skórze, zwykle o wyraźnie zaznaczonych brzegach. Z jednej strony rumień na skórze może być wynikiem silnych emocji czy uczuleń, a z drugiej - objawem poważnych chorób. Kształty rumienia także są różnorodne: od kształtu girlandy, obrączki, motyla, do zwykłej, okrągłej plamy lub plamy o nieregularnym kształcie. Szczególnie charakterystyczny jest rumień wędrujący, znany objaw boreliozy po ugryzieniu kleszcza. spis treści 1. Rodzaje rumienia na skórze 2. Rumień wędrujący jako objaw boreliozy Rumień w języku medycznym oznacza zaczerwienienie, które występuje na skórze lub błonach śluzowych. Spowodowane jest zwykle przekrwieniem kapilar znajdujących się w powierzchownych warstwach skóry. Rumień na skórze może być spowodowany urazem, zakażeniem lub stanem zapalnym skóry. Właściwe leczenie możliwe jest wyłącznie po ustaleniu przyczyny rumienia. Zobacz film: "Przebieg wizyty u dermatologa" 1. Rodzaje rumienia na skórze Istnieją różne rodzaje rumieni pojawiających się na skórze gładkiej. Są to rumień wielopostaciowy - objaw nadwrażliwości na leki czy substancje chemiczne, w postaci zlewających się ze sobą rumieni obrączkowatych, wybroczyn, nadżerek i pęcherzy, rozpoznawany jest w trzech postaciach: erythema multiforme minor, jako zespół Stevensa-Johnsona i zespół Lyella; rumień guzowaty - zapalenie skóry, o podłożu autoimmunologicznym lub wywołane nadwrażliwością na leki, objawiające się dużymi, czerwonymi i bolesnymi guzami oraz opuchlizną, a także bólem stawów i podwyższoną temperaturą; rumień zakaźny - choroba wirusowa objawiająca się rumieniem w kształcie motyla na twarzy, w miarę rozwoju choroby rumień pojawia się na całym ciele w różnych kształtach, choroba występuje głównie u dzieci; rumień lombardzki - to choroba znana także jako pelagra, wywołana niedoborem witaminy B3 (PP), rumień pojawia się najczęściej na twarzy i dłoniach, a towarzyszą mu biegunka, otępienia, osłabienie, bezsenność, agresja i problemy z koordynacją; rumień stwardniały - określa się go także mianem gruźlicy stwardniałej, objawia się zapalnymi, guzowatymi zmianami na skórze, które w postaci wrzodziejącej ulegają rozpadowi, a w postaci niewrzodziejącej pozostawiają po sobie zagłębienia, objawy nawracają lub zaostrzają się wiosną i jesienią; rumień trwały - reakcja na przyjmowanie pewnych leków lub pokarmów, pojawiająca się w tym samym miejscu. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Rumień po kuracji Izotekiem - odpowiada mgr Iwona Jakubiak Rumień na łydce od półtora roku - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Jak leczyć rumień? - odpowiada lek. Magdalena Pikul Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Rumień wędrujący jako objaw boreliozy Rumień wędrujący pojawia się tylko u osób zakażonych boreliozą, choć nie u wszystkich chorych na boreliozę ten objaw występuje. Choroba z Lyme, czyli borelioza, jest bardzo trudna do zdiagnozowania, jeśli rumień na skórze się nie pojawił. Jednak w przypadku dostrzeżenia charakterystycznego rumienia wędrującego diagnoza boreliozy jest jasna. Natychmiast podejmuje się wtedy leczenie boreliozy. Rozpoznanie boreliozy nie wymaga w tym przypadku dodatkowych badań. Jak rozpoznać rumień wędrujący ? Ma on kilka swoistych cech. Jest to okrągłe zaczerwienienie na skórze o średnicy około 5-7 centymetrów. W części przypadków ma jednolity kształt, w innych składa się z okręgu wokół jasnej plamy lub wokół okrągłego zaczerwienienia. Ta zmiana skórna rozlewa się, rozrasta i zazwyczaj nie jest bolesna. Rzadziej pojawia się w nieregularnym kształcie, zawierając wybroczyny - także w tym przypadku będzie to zmiana skórna rozprzestrzeniająca się po skórze i długo się na niej utrzymująca. Rumień na skórze wędrujący pojawia się dzień lub dłuższy czas po ukąszeniu przez kleszcza. Rumieniowi wędrującemu rzadko towarzyszy świąd lub pieczenie. Inne objawy boreliozy to także bóle mięśni i stawów, męczliwość, problemy z koncentracją. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Brodawka łojotokowa jest zmianą nowotworową, ale łagodną, bez skłonności do przekształcenia się w raka. Pojawia się zwykle u osób w średnim wieku i starszych, stąd spotykane w literaturze określenie brodawka starcza. Występuje z równą częstością u kobiet i u mężczyzn. Częściej pojawia się jako zmiana mnoga niż pojedyncza. Spotykana jest zarówno w postaci lekko uwypuklonego ponad otaczającą skórę tworu, jak i typowej brodawki. Rozmiar zmiany waha się od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Brodawka wirusowa, potocznie nazywana także kurzajką, znajdująca się na szerokiej podstawie, często o nierównej powierzchni wywołana zakażeniem wirusem HPV. Wyróżnia się kilka rodzajów brodawek wirusowych: Brodawki zwykłe – grudki naskórkowe o nierównej hiperkeratotycznej powierzchni, mające kolor skóry i wielkość 5–10 mm. Zlokalizowane są na palcach rąk, na wałach paznokciowych, niekiedy pod płytką paznokciową. Związane są z infekcją HPV-2, a także HPV-4 i HPV-7. Brodawki stóp – zlokalizowane na podeszwowej części stóp, mające szorstką powierzchnię i kolor skóry, mogące osiągać 1–2 cm wielkości. Czynnikiem wywołującym jest wirus HPV-1 lub HPV-2. Ze względu na lokalizację i wygląd mogą być mylone z modzelami, czyli nagniotkami i tym samym nieprawidłowo leczone. Brodawki płaskie (brodawki młodocianych) – lekko uwypuklone, o gładkiej powierzchni i wielkości kilku milimetrów, czasem przyjmują przebieg linijny w miejscu zadrapania. Patogeneza brodawek płaskich wiąże się z wirusami HPV-3, rzadziej HPV-10, HPV-27 i przejściowe – wykwity mające pewne cechy brodawek zwykłych (wyniosłe, o hiperkeratotycznej powierzchni) i brodawek płaskich (linijny układ, objawy stanu zapalnego). Wywoływane są przez typy wirusów HPV-10, HPV-27 i HPV-28; spotykane są przede wszystkim u chorych z obniżoną odpornością. Kłykciny kmończyste (brodawki płciowe)) – mające kształt uszypułowanych grudek, są elastyczne i mają skłonność do zlewania i kalafiorowatego wzrostu. Przenoszone są drogą płciową i wywoływane przez wirusy HPV-6 oraz HPV-11. Najczęściej lokalizują się w okolicy odbytu i narządów – możliwe jest samoistne ustąpienie zmian. Najczęstszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia jest chirurgiczne wycięcie zmian. Można również stosować ablację za pomocą lasera, wyłyżeczkowanie zmiany, kriochirurgię tj. zamrażanie w niskich temperaturach lub metody ‘chemiczne’ polegające na stopniowym chemicznym ‘wypalaniu’ brodawek przy zastosowaniu różnych substancji (najczęściej zawierające kwas mlekowy, kwas salicylowy) oraz jednoczesnym ich ‘rozmiękczaniu’ przy użyciu kąpieli w ciepłej wodzie zmienionej chorobowo okolicy; podobne działanie ma azotan srebra (lapis)Histiocytoma, nazywany również włókniakiem twardym, dermatofibroma, lub włókniakiem stwardniałym/twardniejącym. Występują często, jako twarde, płaskowyniosłe (czasem poniżej poziomu skóry) tarczki lub guzki o zabarwieniu czerwonawym, brązowym lub sinawym, wielkości do 1 cm zwykle pojedyncze, rzadziej liczne. Zmiana może pojawić się w każdym wieku, najczęściej w trzeciej lub czwartej dekadzie życia. W części przypadków rozwój włókniaka następuje po miejscowym urazie, ugryzieniu przez owady lub zapaleniu mieszka włosowego. Lokalizacja to kończyny dolne, tułów, rzadziej inne okolice. Leczenie – tylko wycięcie to łagodny nowotwór powstający z tkanki łącznej. Wyróżnia się włókniaki miękkie i włókniaki twarde. Włókniaki miękkie są nowotworami o charakterze wrodzonym, ale mogą pojawiać się w różnym wieku. Są to miękkie guzy lub guzki, zwykle workowato zwisające, dające się często wprowadzić w głąb skóry przez ucisk palcem. Zwykle są liczne , barwy skóry lub nieco ciemniejsze. Drobne włókniaki szczególnie często umiejscawiają się na szyi i karku, zwłaszcza u starszych kobiet. Nie wykazują skłonności do samoistnego twarde są zmianami odczynowymi włóknistymi i powstają niezależnie od wieku. Są z reguły pojedyncze, mniejsze niż włókniaki miękkie, usadowione na skórze i wraz z nią przesuwalne względem podłoża; nie dadzą się odprowadzić uciskiem w głąb skóry. Najczęstsze są na kończynach, ich częstość wzrasta z wiekiem. Leczenie – wycięcie chirurgiczne, elektrochirurgiczne lub kriochirurgiczne, głównie ze względów barwnikowe zbudowane jest z łagodnie namnażających się melanocytów (komórek barwnikowych skóry). Znamiona można podzielić na znamiona zwykłe i atypowe, wrodzone i nabyte oraz, ze względu na umiejscowienie komórek, na złożone, łączące i skórne. Wrodzone znamię barwnikowe istnieje już w chwili urodzin, jest przeważnie pojedyncze, w większości przypadków owalne, o jednolitym kolorze. Nabyte znamiona barwnikowe dzielą się na łagodne i znamiona barwnikowe pojawiają się w wieku dziecięcym, a do nasilenia ich rozwoju dochodzi w okresie dojrzewania oraz po drugiej dekadzie życia. Charakteryzują się regularną, symetryczną budową, dobrze odgraniczonym brzegiem, równomiernie rozmieszczonym barwnikiem. Ryzyko rozwoju czerniaka w obrębie znamion łagodnych jest bardzo (dysplastyczne) znamię barwnikowe cechuje się asymetrycznym kształtem, nieprawidłową wielkością (>6 mm), nieregularnym brzegiem i różnorodnością kolorów. Ten typ znamienia może ulegać zezłośliwieniu i transformacji w kierunku czerniaka, dlatego wymaga stałej obserwacji lekarskiej (kontrola co 6-12 mies.) i ochrony się, że przeciętny dorosły człowiek ma ok. 20 znamion barwnikowych. Znamiona barwnikowe tworzą zwykle ostro odgraniczone plamy lub guzki, których zabarwienie może być: niebieskie, brązowe, czarne lub podobne do koloru skóry. Znamiona mogą być różnej wielkości, najczęściej powstają w miejscach poddawanych przewlekłej ekspozycji na światło krwionośny to zmiana związana z rozrostem komórek ścian naczyń. Najczęściej umiejscawiają się w okolicy głowy, karku i tułowia. Część naczyniaków ulegnie samoistnemu wchłonięciu, leczenia wymagają zmiany szybko rosnące, lub powodujące zniekształcenia twarzy czy zaburzenia rubinowe to drobne czerwone punkciki, średnicy od jednego do kilku milimetrów. Umiejscawiają się na tułowiu. Zwane są również naczyniakami starczymi, ponieważ dotyczą głównie osób starszych. Leczenie tokortykosteroidy miejscowo, kriochirurgia – zamrażanie w niskich temperaturach, laseroterapia, chirurgiczne wycięcie to złośliwy nowotwór skóry, błon śluzowych albo błony naczyniowej gałki ocznej, wywodzący się z komórek barwnikowych wytwarzających melaninę – melanocytów. Charakteryzuje się on dużą złośliwością z powodu szybkiego wzrostu, wczesnych i licznych przerzutów oraz niewielkiej podatności na leczenie. Czerniak stanowi 5-7% nowotworów skóry. Najczęstszym umiejscowieniem czerniaka jest skóra (90%), ale może on także powstawać w innych miejscach gdzie obecne są melanocyty. Może powstać na bazie znamienia barwnikowego lub w skórze kobiet czerniakwystępuje najczęściej na twarzy bądź kończynach dolnych, u mężczyzn na tułowiu. Należy przyjąć generalną zasadę, że wszystkie znamiona barwnikowe z którymi zaczyna się coś dziać, to znaczy: zaczynają zmieniać kolor, pojawiło się swędzenie, powiększają się i różnią się od innych trzeba koniecznie dokładnie zdiagnozować u lekarza. W przypadku stwierdzenia ryzyka wystąpienia tej choroby lekarz zaleca dalsze specjalistyczne badania, które polegają na chirurgicznym wycięciu zmiany i przeprowadzeniu badania histopatologicznego jego podstawnokomórkowy to najczęściej występujący nowotwór skóry – 65-75% wszystkich przypadków. Cechuje się miejscowym wzrostem i niewielką zdolnością do tworzenia przerzutów. Wcześnie rozpoznany rak podstawnokomórkowy jest praktycznie w 100% wyleczalny. W większości przypadków występuje w miejscach narażonych na działanie promieniowania UV – twarzy, dekolcie, plecach, ramionach. Wyjątkowo rzadko daje przerzuty, ale naciekając miejscowo na tkanki, może być przyczyną rozległych zniszczeń. Może naciekać na wszystkie warstwy skóry i tkankę podskórną, zaś w zaawansowanych przypadkach wnikać nawet do tkanek położonych głęboko – ścięgien, podstawnokomórkowy najczęściej ma postać małych, twardych, połyskliwych, przeświecających guzków o barwie kości słoniowej. Guzek pojawia się najczęściej na skórze twarzy, powiek, szyi, znacznie rzadziej na grzbiecie dłoni. W przypadkach bardziej zaawansowanych pojawia się owrzodzenie centralne o perełkowatych kolczystokomórkowy jest drugim co do częstości występowania nowotworem skóry, stanowiąc ok. 20% raków skóry. Wywodzi się z komórek keratynizujących naskórka. Jego obraz kliniczny jest zróżnicowany i zależny od umiejscowienia. W porównaniu do raka podstawnokomórkowego charakteryzuje się gwałtownym wzrostem oraz większą skłonnością do miejscowej destrukcji i tworzenia kolczystokomórkowy umiejscawia się zazwyczaj w obrębie głowy, szyi, tułowia, kończyn oraz w obrębie narządów płciowych. Najczęściej występuje w postaci rogowaciejącej, łuszczącej zmiany o charakterze brodawkowatym, wrzodziejącym, często pokrytej strupem. W przypadkach zaawansowanych pojawia się ból, świąd i krwawienie oraz naciekanie głębiej położonych tkanek. Jest ponadto najczęstszym nowotworem pojawiającym się na pograniczu błon śluzowych i skóry, co wpływa na zwiększoną skłonność do kolczystokomórkowy najczęściej rozwija się na podłożu zmian przednowotworowych takich jak: skóra uszkodzona promieniowaniem słonecznym, rogowacenie słoneczne, choroba Bowena, erytroplazja Q, a także przewlekłe owrzodzenia, stany zapalne, blizny. Ryzyko wystąpienia raka kolczystokomórkowego występuje szczególnie u osób starszych, narażonych na działanie promieniowania UV. Zwiększa się także w przypadku osób poddanych immunosupresji związanej z chemioterapią lub przeszczepieniem narządów. Rokowania leczenia raka kolczystkomomórkowego zależą od tego w jakim stanie został rozpoznany. Stany bez przerzutów mają rokowania dobre – 90% przypadków wyleczenia, stany z przerzutami niestety gorsze – 50% lub nawet znacznie mniej przypadków to łagodny nowotwór zbudowany z tkanki tłuszczowej. Tłuszczaki są miękkie w dotyku, czasami przesuwalne i ogólnie bezbolesne. Rosną bardzo wolno. Większość tłuszczaków jest mała, ale mogą wzrosnąć do rozmiarów ponad 6 cm. Tłuszczaki występują najczęściej u osób w wieku 40 do 60 lat, ale mogą wystąpić również u dzieci. Tłuszczaki występują u 1% populacji. Zwykle leczenie tłuszczaków polega na wycięciu chirurgicznym modzel – to zmiana skórna, która pojawia się najczęściej na podeszwach stóp, chociaż sporadycznie może występować również na wewnętrznych powierzchniach dłoni. Odciski powstają wskutek przewlekłego drażnienia powierzchni skóry, ucisku i ciężaru. W przeciwieństwie do łagodniejszych zmian jak nagniotki skórne, odciski posiadają z reguły wyczuwalną szypułę (czasem potocznie nazywaną nogą odciska) i sięgają w głąb skóry. Odróżnia je także towarzyszący zazwyczaj ból, zwłaszcza podczas chodzenia i zwiększonego nacisku. O ile nagniotki i zgrubienia skórne łatwo dają się usunąć preparatami złuszczającymi na bazie kwasu salicylowego i mlekowego, tak odciski nierzadko wymagają kilkakrotnego powtórzenia takiej terapii. Aby zmniejszyć bolesność odcisków stosuje się również dostępne w aptece plastry zawierające substancje zmiękczające. Duże odciski usuwa się podczas miejscowego zabiegu to małe, białe uwypuklenia występujące tuż pod skórą i przypominające niewielkie wypryski ropne, jednak ich treść nie pozwala się usunąć. Kaszaki są niebolesne i zazwyczaj występują w grupie. Lokalizują się najczęściej na twarzy, na dekolcie, plecach. Wywołane są zastojem łoju w obrębie gruczołów mieszków włosowych i stanowią swoistą postać niewielkich torbieli. Kaszaki nie znikają samoistnie, a samodzielne próby pozbycia się kaszaka, na przykład poprzez wyciśnięcie jego treści może tylko powiększyć jego rozmiary i spowodować zakażenie bakteryjne zmiany. Najskuteczniejszą metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie paznokcie – istota problemu tkwi w nieprawidłowym zawijaniu się paznokcia palucha u stopy, z jednego, lub obu boków pod spód i wrastanie w wał otaczający płytkę paznokciową. Wrastanie jest często poprzedzone urazem okolicy paznokcia, do którego może dojść podczas zbyt głębokiego obcinania paznokcia lub skaleczenia wału paznokciowego przy wycinaniu tzw. skórek. Może też być następstwem noszenia zbyt ciasnego obuwia lub jednostronnego czy zbyt dużego obciążenia przyczyną, wywołująca rozpoczęcie procesu wrastania jest nieprawidłowe obcinanie paznokci, zwłaszcza w odniesieniu do dużych palców stóp (paluchów), gdzie najczęściej mamy do czynienia z paznokciem wrastającym. Przez nieprawidłowe obcinanie paznokci u stóp należy rozumieć ich nadmiernie krótkie przycinanie, obcinanie ‘na okrągło’, a zwłaszcza głębokie, okrągłe ‘podcinanie’ bocznych rogów paznokcia, gdyż płytka paznokciowa rośnie w kierunku prostopadłym do kierunku jej obcinania. Jeśli obetniemy ja prosto – wyrośnie ‘do przodu’. Jeśli spróbujemy obciąć ją w kształcie łuku wykreślmy sobie prostopadłe do obcinanie paznokci u nóg. Obcinamy prosto, paznokieć rośnie prostopadle do kierunku obcinania i nie miejscu, gdzie wrasta paznokieć rozwija się bardzo bolesny stan zapalny, którego nie można wyleczyć dopóki tkanki wału paznokciowego drażnione są przez wrastający paznokieć. Przedłużający się stan zapalny i drażnienie tkanek przez paznokieć powoduje, że nasz organizm próbuje się bronić poprzez rozwój ziarniny, która jest tkanką łączną mającą na celu odgraniczenie zdrowych tkanek palca od wrastającego paznokcia. Niestety nieleczony od razu stan zapalny doprowadza do sytuacji, kiedy wizyta u chirurga staje się wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, jest niebolesny i polega na wycięciu brzegu paznokcia wraz z tzw. łożyskiem (macierzą) paznokcia, z którego mogłaby odrosnąć nieprawidłowa płytka paznokciowa. Cięcie ma kształt ‘połowy wrzeciona’ . Sam paznokieć nie jest zdejmowany, konieczność jego usunięcia pojawia się bardzo rzadko – mniej więcej w 5% przypadków, wtedy, gdy paznokieć jest już cały podminowany ropą. Po wycięciu chirurg nadaje prawidłowy kształt brzegowi paznokcia i zakłada pojedyncze uprzejmości dr na skórze u psów – co należy wiedzieć?Leniwe popołudnie na kanapie. Przytulasz się do swojego psiego kumpla i czujesz pod sierścią guz… I zanim się zorientujesz, twój umysł zasypywany jest pytaniami. Czy ten guz jest nowy? Co to w ogóle jest? Jeśli zamiast czytać, wolisz posłuchać, uruchom poniższy odtwarzacz audio:Guzy na skórze u psówGuzy na skórze u psów – co należy wiedzieć?Szybko pojawia się ta najgorsza z obaw: czy to może być rak? Zdarzały się nam wiadomości od klientów, w których wyrażali swój strach przed tym co może się okazać. Niestety, nasza odpowiedź jest zawsze taka sama: bez specjalistycznej wiedzy weterynarza nie da się zdiagnozować problemu. Bez wyników badania czy specjalistycznych testów naszym umysłom łatwo jest dać się ponieść emocjom i myśleć najgorsze. Nie ma lepszej rady na guzy na skórze u psów, niż szukanie pomocy u większości przypadków guzy na skórze u psów to guzy tłuszczowe. Są łagodne, co oznacza, że ​​nie są to zmiany rakowe. Mniej niż połowa guzków i guzów, które znajdziesz na skórze psa, są złośliwe. Jeśli nie masz pewności co do przyczyny guza lub samego guza, zabierz psa na badanie. Jeśli zauważysz w obrębie guza szybki wzrost, zaczerwienienie, obrzęk, ropę lub jeśli pies odczuwa ból, umów się na spotkanie najszybciej jak to na skórze u psa z długą sierścią są z początku trudne do wykryciaTo samo dotyczy guzów na skórze u psów w obszarze pyska lub łapy, gdzie operacja – w razie potrzeby – jest bardziej skomplikowana, im większy jest wzrost czeka mojego psa w gabinecie weterynarza?Lekarz będzie chciał wiedzieć czy: guz pojawił się nagle jego kształt, kolor lub rozmiar się zmienił zachowanie twojego psa, apetyt czy poziom energii zmieniły powinien zbadać psa, gdy guz się powiększa, boli lub jest niewiadomego pochodzeniaCzęsto weterynarz pobiera komórki z guzka cienką igłą, a następnie bada je pod mikroskopem. Czasami może od razu stwierdzić, czy to jest nieszkodliwy guz tłuszczowy. Jeśli trudno jest określić typ guza, weterynarz pobierze próbkę tkanki z guzka i wyśle ​​ją na biopsję. Za kilka dni dowiesz się, czy guz jest złośliwy. Jeśli tak się zdarzy, często wystarczy operacja która usunie być konieczne badanie wycinka guza pod mikroskopemRodzaje guzków i guzów na skórze u psówNajbardziej powszechne guzy na skórze u psów to:Tłuszczak to często spotykany guzek rozpoznawany przez lekarzy weterynarii podczas badania fizykalnego. Te miękkie, zaokrąglone, bezbolesne masy, które zwykle znajdują się tuż pod skórą, są na ogół łagodne. Oznacza to, że pozostają w jednym miejscu, nie atakują otaczających tkanek i nie powodują przerzutów do innych obszarów ciała. Dorastają do pewnego rozmiaru, a następnie… po prostu tłuszczowe występują najczęściej u psów w średnim wieku lub starszych, a umiejscowione są zwykle wokół żeber, choć prawdę mówiąc mogą pojawić się wszędzie. Są uważane za naturalną część starzenia się. Każda rasa może je mieć, choć większe psy i psy z nadwagą są bardziej na nie łojowy to zablokowany gruczoł łojowy lub mieszek włosowy, który wygląda jak krosta. Kiedy pęka, pojawia się biała, ciastowata substancja. Torbiel łojowy może rozwinąć się, gdy mieszek włosowy lub pory skóry zostaną zablokowane przez brud, bliznę lub w wyniku infekcji. Nasze zwierzęta, podobnie jak my, mają mikroskopijne gruczoły łojowe, które wytwarzają sebum. Sebum jest naturalną substancją sprawiającą, że ​​włosy są ładne i lśniące, ale czasami substancja ta może stać się gęsta i zatkać pory skóry, a także mieszki włosowe. Torbiele łojowe to w zasadzie bardzo duże pryszcze, które zwykle są nieszkodliwe dla zwierzęcia. Nie ruszane, mogą zniknąć bez leczenia, ale mogą mieć tendencję do nawracania. Chociaż torbiele łojowe są łagodne, mogą być trudne do odróżnienia od guzków złośliwych. Lekarz weterynarii może wykonać nakłucie zmiany za pomocą cienkiej igły w celu zidentyfikowania jej zawartości, a nawet chirurgicznie usunąć i zalecić dalszą diagnostykę. Czasami weterynarz może też zalecić leczenie zachowawcze antybiotykami czy lekami przeciwzapalnymi. Inne wskazania do usunięcia torbieli obejmują infekcję, zapalenie lub pęknięcie zawartości, które mogą być związane ze znaczną ilością krwawienia i wydzieliny przypominającej da się zapobiegać torbielom łojowym?Ważne, aby zachować umiar w kąpaniu psa – zarówno zbyt rzadkie jak i zbyt częste kąpanie zwierzęcia może zaburzać prawidłową produkcję łoju,co może prowadzić do powstawania torbieli. Brodawki są wywoływane przez wirus i zazwyczaj można je znaleźć wokół pyska, na powiekach, w gardle lub między palcami. U młodych psów znikają samoistnie (gdy układ odpornościowy psa dojrzewa wystarczająco, aby zbudować obronę przed wirusem), ale proces ten jednak zajmuje trochę czasu – około 5 miesięcy. Starsze psy mogą wymagać zabiegu, aby je usunąć. Brodawki u psów nazywane są „psim wirusem brodawczaka”. Te chropowate narośla (przypominające kalafior) są wirusem, a wydają się wyrastać praktycznie z dnia na dzień i szybko się rozprzestrzeniają. Brodawki są brzydkie, ale raczej nie przeszkadzają Twojemu psu, chyba że występują w miejscach, które zakłócają jego codzienne czynności. Powtarzający się uraz w okolicach brodawki może powodować krwawienie i prowadzić do zakażenia. Brodawki znajdujące się głęboko w gardle mogą utrudniać połykanie lub oddychanie. Na szczęście jest to rzadkie pochodzi z wykładu Dr Becker na temat brodawek u psów: zależności od lokalizacji brodawek. lekarz weterynarii może zalecić usunięcie ich za pomocą elektrokoagulacji (wypalania), krioterapii (zamrażania) lub wycięcia. W niektórych przypadkach usunięcie jednej lub więcej brodawek spowoduje, że inne to nagromadzenie się ropy pod skórą. Ropień najczęściej powstaje w wyniku infekcji lub ugryzienia przez owada czy inne stworzenie. Ropnie u psów mogą powstawać z rany, niewłaściwego żucia, zepsutego zęba lub problemów z gruczołami odbytu. Jeśli zauważysz u Twojego psa miękki obrzęk, ból, sączącą się ropę lub obszar, który jest gorący i / lub bolesny po dotknięciu, czas na wizytę u weterynarza. Aby utrzymać skórę w dobrym i zdrowym stanie, warto zainwestować w zdrowy sposób żywienia. Polecamy karmę przeznaczoną typowo dla psów z tendencją do tworzenia się problemów skórnych – Forza10 Dermo Active:Guz tuczny (MCT)jest najczęstszym rakiem skóry u psów. Najczęściej spotykany jest u bokserów, terierów bostońskich, labradorów, psów rasy beagle i komórek tucznych najczęściej tworzą guzki lub grudki w skórze. Mogą również wpływać na inne obszary ciała, w tym śledzionę, wątrobę, jelita i szpik kostny. U większości psów z MCT (60-70%) rozwija tylko jeden twój pies ma guzek, nawet jeśli okaże się, że nie jest rakowy, uważnie go pochodzą z: mam wiedzieć, które guzy są niebezpieczne?Skąd masz wiedzieć, które z guzków i guzów wymagają interwencji, a które można zostawić w spokoju? Prawdę mówiąc, jeśli nie angażujesz weterynarza, tak naprawdę zostaje ci zgadywanie. Większość weterynarzy stosuje konserwatywne podejście do guzów na skórze u psów, takich jak jak tłuszczaki i torbiele łojowe i zaleca ich usuwanie tylko wtedy, gdy szybko rosną lub powodują sprawdzaj skórę swojego psa by sprawdzić czy nie ma tam jakichś zmian. Im bardziej znasz jego ciało, tym szybciej dowiesz się, czy coś jest nie tak. Twój pies brzydko pachnie? Kliknij tutaj i zajrzyj do innego wpisu. Możesz też dowiedzieć się najważniejszych rzeczy związanych z linieniem w artykule Linienie psa – czy mam się martwić?Źródła:Skin Lumps and Bumps in Dogs: What You Should KnowT. J. Dunn, Lumps, Bumps, Cysts & Growths on DogsSebaceous Cysts in Cats or DogsKarla S. Rugh, Managing Canine WartsData pierwszej publikacji:9 March 2020 @ 13:54Miłośnik natury i zdrowego trybu życia. Stawia na naturalne i organiczne produkty spożywcze dla zwierząt i ludzi. Kocha zwierzęta i opiekuje się całym domowym zwierzyńcem. Jest zafascynowany naturalną bezinteresownością bolesne guzki pod skórą to objaw wielu chorób. Sprawdź, których!Rumień guzowaty to specyficzny objaw wielu chorób. Charakteryzuje się powstawaniem małych, bolesnych guzków pod skórą, które często zlewają się ze sobą, a skóra wokół nich jest zaczerwieniona i ocieplona. Te zapalne guzki występują zwykle na łydkach, ale mogą także pojawić się na głowie, tułowiu czy przedramionach. Rumień jest częstym sygnałem, że w organizmie może rozwijać się guzowaty to nie samodzielna choroba, a raczej objaw chorób lub niektórych stanów. Charakteryzuje się powstawaniem guzowatych zmian zapalnych w tkance podskórnej, które pojawiają się najczęściej na przedniej części goleni (części nogi między kolanem a stopą).Jest to choroba zapalna podskórnej tkanki tłuszczowej. Przed pojawieniem się guzów chorzy mogą odczuwać takie objawy jak stan podgorączkowy, spadek masy ciała, osłabienie, ból stawów. Występowanie rumienia guzowatego jest często łączone z rzutami niektórych chorób guzowaty występuje znacznie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Szacuje się, że 90 proc. wszystkich chorych na rumień guzowaty stanowią właśnie guzowaty sam w sobie nie jest niebezpieczny, ale często towarzyszy chorobom, które powinny być jak najszybciej zdiagnozowane i odpowiednio guzowaty: przyczynyPrzyczyna występowania rumienia guzowatego nie jest znana. Wiadomo natomiast, że na jego powstawanie mogą mieć wpływ pewne czynniki, na przykład zakażenia bakteryjne (infekcje paciorkowcowe, jersinioza, gruźlica, trąd, kiła), grzybicze (kokcydioidomikoza, histoplazmoza) czy wirusowe (infekcje CMV, EBV, HBV, HCV, HIV). Rumień towarzyszy także niektórym chorobom, najczęściej sarkoidozie, ale także chorobom układowym tkanki łącznej, przewlekłym zapaleniom jelit i niektórym nowotworom guzowaty pojawia się czasami u kobiet w ciąży, a nawet w czasie zażywanie niektórych leków, w tym doustnych środków guzowaty jest objawem sarkoidozyRumień guzowaty jest częstym objawem sarkoidozy, choroby układu odpornościowego, która charakteryzuje się powstawaniem guzowaty: objawyRumień guzowaty jest stanem stosunkowo łatwym do rozpoznania. Charakterystyczne jest występowanie czerwonych, bolesnych guzków, zazwyczaj na przedniej powierzchni podudzi. Bolesne guzki mogą występować również na łydkach, pośladkach, głowie, ramionach i tułowiu. Guzki są niewielkie, mają mniej więcej 1-1,5 cm średnicy, ale mogą zlewać się ze sobą, tworząc większą, bolesną masę. Skóra wokół guzków jest czerwona i ocieplona. Zmiany guzowate znikają zwykle po ok. 3-9 tygodniach, ale ślady po nich na skórze mogą utrzymywać się jeszcze przez jakiś czas pod postacią czerwonych lub brunatnych przebarwień. Pojawieniu się guzków towarzyszy zwykle złe samopoczucie, może również pojawić się gorączka, ból i zapalenie stawów, a nawet zapalenie górnych dróg oddechowych z kaszlem, chrypką, bólem gardła oraz objawy ze strony układu pokarmowego (ból brzucha, biegunka).Rozpoznanie rumienia guzowategoLekarz diagnozuje rumień guzowaty na podstawie widocznych objawów, czyli guzków na skórze, a także towarzyszących im dolegliwości, w tym bolesności, ociepleniu skóry, gorączce. Zleca także morfologię krwi – u większości chorych na rumień guzowaty stwierdza się podwyższone OB, które jest wskaźnikiem stanu zapalnego w organizmie. Następnie, w zależności od podejrzewanej przyczyny, lekarz może zlecić takie badania, jak RTG klatki piersiowej, czy biopsję guzowaty: leczenieRumień guzowaty może być objawem wielu chorób, dlatego po jego rozpoznaniu należy dokonać próby rozpoznania tzw. choroby podstawowej. To leczenie główne podstawowej choroby powinno spowodować ustępowanie się jednak, że mimo podejmowanych prób nie udaje się ustalić rozpoznania i leczenie może być tylko objawowe. Stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a czasem TAKŻE:Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z na ciele psa – co może oznaczać?Przytulasz swojego czworonoga i nagle wyczuwasz dziwne wybrzuszenie pod jego skórą. Nie musisz od razu panikować, guz na ciele psa nie musi oznaczać choroby. Chociaż w każdym przypadku wskazana jest wizyta u weterynarza, rzadko kiedy okazuje się, że problem jest naprawdę rozwiać Twoje wątpliwości, wyjaśniamy, skąd biorą się zmiany w tkance podskórnej u psów i jak należy się z nimi obchodzić. Pamiętaj, że guz na ciele psa może być zupełnie niegroźny, ale także może być objawem rozwijającego się nowotworu. Za każdym razem powinien więc zobaczyć go na ciele psa – jeden problem, wiele przyczynPrzyczyn powstawania guza lub guzów na ciele Twojego futrzanego przyjaciela może być wiele. Pamiętaj, że tylko weterynarz jest w stanie ustalić pochodzenie i rodzaj zmian, a także zlecić – jeśli to konieczne – odpowiednią kurację że z guzami u zwierząt jest podobnie jak u ludzi. Każdy z nich powinien Cię zaalarmować i skłonić do wykonania odpowiednich szybciej wybierzesz się z czworonogiem do weterynarza, tym większe szanse an jego wyleczenie, jeśli guz na ciele jest złośliwy i może stanowić dla niego poważne zagrożenie. Wczesna diagnoza może uratować mu życie!Jakie badania należy wykonać w przypadku wykrycia guza u psa?Jest wielce prawdopodobne, że weterynarz będzie w stanie ustalić pochodzenie zmian w tkance podskórnej i skórnej już podczas wizyty konsultacyjnej. W niektórych, poważniejszych przypadkach, może on zlecić wykonanie cytologii a nawet wyszczególniamy kilka najpopularniejszych rodzajów guzów, jakie mogą pojawić się na ciele psa. Chociaż większość z nich nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ani życia zwierzęcia, w żadnym wypadku nie należy ich lekceważyć. Każdą zmianę koniecznie powinien obejrzeć także artykuł: Czy można zapobiec chorobie nowotworowej u psów?Guz na ciele psa – możliwe przyczynyCo może być przyczyną powstawania zgrubień i narośli na skórze czworonoga? Zazwyczaj są to:Szczepienia. Po wykonaniu szczepienia u zwierzęcia w miejscu nakłucia może utworzyć się niewielka, twarda w dotyku grudka. Taki guz na ciele psa znika samoistnie w ciągu kilku dni. Nie wywołuje też żadnego dyskomfortu ani problemów Jeśli zwierzę się uderzyło lub przypadkowo znalazło się na linii ciosu, po prostu nabiło sobie guza. Zwykle towarzyszy mu siniak – zupełnie tak samo jak u ludzi. Generalnie znika on w ciągu kilku godzin lub dni, w zależności od siły uderzenia i rozległości rany. Guz na ciele psa może być również wynikiem ukąszenia przez insekty, źle wyleczona rana, która ulega zakażeniu i wywołuje zmiany ropne na skórze Twojego przyczyny pojawiania się guzów na ciele psaSpośród łagodnych zmian i narośli na skórze psa należy wymienić między innymi cysty i tłuszczaki. Chociaż tego typu zmiany nie są złośliwe, w niektórych przypadkach może okazać się konieczne przeprowadzenie prostego zabiegu w celu ich popularną przypadłością skórną u czworonogów są tak zwane grudki, czyli wykwity wyniesione poza powierzchnię skóry. Mogą być one wywołane przez rozmaite alergie, ekspozycję na drażniące lub toksyczne substancje. Ponadto do ich powstania mogą się przyczynić także wszelkiego rodzaju infekcje mieszków wykryć guz, wystarczy uważnie obserwować wszelkie zmiany u psa. Zwracaj szczególną uwagę nawet na zwyczajne nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia, zignorowane i nie leczone mogą zacząć rozwijać się w niekontrolowany sposób. Dotyczy to zwłaszcza psów starszych i tych z obniżoną także artykuł: Rak u psa – objawy i możliwości leczeniaKiedy guz na ciele psa jest złośliwyJak już powiedzieliśmy, zwykle guzy i narośle na skórze psa nie stanowią zagrożenia dla zdrowia czworonoga. Nie oznacza to jednak, że zawsze tak musi być. Czasem zmiany skórne mogą okazać się złośliwymi nowotworami, a zatem konieczne będzie podjęcie fachowego najczęściej występujących złośliwych guzów u psa pojawiają się:Guz sutka – to jeden z najczęstszych nowotworów u suk, które nie zostały wysterylizowane. Warto więc zdecydować się na kastrację, gdyż ryzyko pojawienia się raka gruczołu mlecznego u Twojej futrzanej przyjaciółki wzrasta wraz z każdą cieczką, która nie zakończy się wydaniem potomstwa na (naczyniakomięsak) – złośliwy nowotwór komórek śródbłonka. Objawia się zmianami na skórze w postaci czerwonych lub czarnych guzków, a także grudek. Zwykle pojawiają się one na nieowłosionych obszarach skóry, na przykład na to rodzaj nowotworu o wysokim stopniu złośliwości, który objawia się małymi guzkami w obrębie kręgosłupa, czaszki lub okolic płaskokomórkowy to rodzaj nowotworu skóry, który zazwyczaj występuje u psów starszych. Guz tego typu najczęściej pojawia się na brzuchu i po bokach ciała zwierzęcia. Na skórze pojawia się narośl, która wygląda jak niezagojona rana z charakterystycznymi, kalafiorowatymi z komórek tucznych. Komórki tuczne, tak zwane mastocyty, są częścią układu odpornościowego i są produkowane w szpiku kostnym. W zewnętrznej formie guzy zwykle rozwijają się w skórze i błonach śluzowych spojówek. Nie ma jednego, określonego wzoru tego typu guza. Może być on regularny, nieregularny, miękki, twardy, może rosnąć szybko lub nie zmieniać się przez zawsze powtarzamy: „lepiej zapobiegać niż leczyć”. Obserwuj swojego psa podczas zabaw i głaskania po brzuszku, a każdą zmianę, nawet tę najmniejszą, skonsultuj z weterynarzem. Nie czekaj do następnego szczepienia, aby „przy okazji” pokazać guza – reaguj od razu!Kaszaki, tłuszczaki i inne guzki podskórnePamiętajmy, iż często stwierdzany u nas guzek jest przyczyną niepotrzebnego niepokoju. Najlepiej skonsultować się z lekarzem zaraz po wykryciu u siebie guzka pod skórą, jednak w tym wypadku Pacjent nie popełnia na ogół wielkiej szkody dla swego zdrowia, nie zgłaszając się do lekarza w trybie pilnym. Wizytę można spokojnie zaplanować. Choroby te mają bowiem charakter łagodny i niezwykle rzadko prowadzą do rozwoju guzów złośliwych, w odróżnieniu od omawianych już znamion jednak wskazać na kilka faktów, które powinny być wzięte pod uwagę przez naszych Pacjentów. Po pierwsze – wspólną cechą tych wszystkich, z naukowego punktu widzenia różnorodnych schorzeń, oprócz tego, iż objawiają się one podobnie (jako guzki pod skórą) – jest to, iż jedyną metodą ich leczenia jest leczenie chirurgiczne. Po drugie – medycyna, która leczy najcięższe schorzenia i osiągnęła poziom wiedzy pozwalającej teoretycznie i praktycznie na klonowanie człowieka – nie znalazła do dzisiaj żadnego sposobu na zapobieganie tym łagodnym guzkom tkanki praktyce oznacza to, iż jeśli stwierdzimy u siebie taki guzek – to nie ma szansy na to, iż zaniknie on samoistnie. Po drugie – zarówno kaszaki, jak tłuszczaki zwykle rosną, osiągając czasami wielkość głowy, choć zdecydowana większość tych guzków nie osiąga takich rozmiarów i najczęściej mamy do czynienia z guzkami o średnicy od jednego do kilku centymetrów. Jeśli zatem wiemy, iż jedyną metodą leczenia jest usunięcie chirurgiczne – to należałoby się na nie zdecydować odpowiednio wcześnie. Logiczne jest przecież, iż usunięcie guzka o średnicy 1 centymetra pozostawi mniejszą bliznę niż usunięcie guzka o średnicy 10 centymetrów i masie pół z pacjentów pytają mnie, czy guzek podskórny wymaga jakiejś formy diagnostyki przedoperacyjnej (biopsja cienkoigłowa, USG, rtg itd.) Odpowiedź nie może być jednoznaczna bez osobistego zbadania pacjenta, jednak doświadczenie wynikające z wykonania w tym zakresie niemal 10000 zabiegów pozwala mi stwierdzić, iż konieczność dodatkowych badań przed zabiegiem dotyczy zdecydowanej mniejszości przypadków – poniżej 5%. W zdecydowanej większości wywiad i badanie przez specjalistę pozwala ustalić charakter zmiany bez konieczności badań dodatkowych – a zatem bez dodatkowych kosztów czy dolegliwości. Jeśli badania dodatkowe są konieczne z racji czy to niepewnego charakteru samego guzka, czy też dla określenia jego związku z otaczającymi tkankami w przypadku szczególnych lokalizacji (szyja, twarz, okolice oka itd.) – specjalista z pewnością zaleci ich wykonanie. Są one czasami konieczne dla właściwego przygotowania do zabiegu. Jednak ocena guzka przez chirurga i jego doświadczenie są dużo ważniejsze od badań dodatkowych – znacznie częściej spotyka się bowiem błędy w badaniach dodatkowych wykonywanych bez uprzedniej oceny chirurga, niż w samej ocenie chirurga bez tych badań!Jeśli zatem stwierdziliśmy u siebie guzek (lub kilka guzków) i pamiętamy, iż nie zniknie on samoistnie, a nasze przypuszczenia co do łagodnego charakteru guzka potwierdził chirurg – przed nami decyzja czy usuwać taka zmianę. Decyzja należy zawsze do pacjenta, chirurg może jedynie doradzić właściwe postępowanie i rozwiać strach przed ewentualnym zabiegiem. Na ogół jednak zabieg taki, ze względu na fakt dobrego otorebkowania guzków, a co za tym idzie względną łatwość ich usunięcia – mogą być bez problemu wykonane w trybie ambulatoryjnym, bez potrzeby przyjmowania do w kwestii blizny – nie można usunąć guzka mieszczącego się pod skórą – bez jej nacinania, a co za tym idzie bez śladu po tym nacięciu. Kwestią wprawy i kunsztu chirurga jest to, iż nacięcie może być mniejsze, delikatnie i kosmetycznie zaszyte, czy wreszcie ukryte w anatomicznym fałdzie skóry czy linii zmarszczki, tak, aby było jak najmniej widoczne. Z czasem blizna zanika i staje się niewidoczna, czasami jednak pozostaje niewielki ślad. Chirurg powinien dobrze poinformować pacjenta o możliwych do osiągnięcia efektach zabiegu – kłamstwa pozostawmy politykom 😉Końcowy wniosek – jeśli zauważymy u siebie guzek w tkance podskórnej – zgłośmy się do lekarza. On powie nam, czy istnieje niebezpieczeństwo zdrowotne związane z guzkiem i ewentualnie doradzi jego usunięcie, bądź też zaleci wyłącznie jego obserwację, czy też przeprowadzenie dodatkowych badań, jak choćby biopsji galerii który publikujemy dzięki uprzejmości dr Krzysztofa Lubeckiego, zawiera osobiste poglądy autora i odniesienia do jego praktyki Krzysztof Lubecki, specjalista chirurg. Prowadzi prywatną praktykę lekarską od 1993 roku. Przyjmuje w Poradni Chirurgicznej oraz Klinice Chirurgii Jednego Dnia w miejscowości Racula koło Zielonej Góry. Witam. Otóż mój problem polega na tym, że od około 4 lat mam problem z łuszczeniem się jakby skóry. Czasem jest to po prostu całkiem białe, bardzo suche i swędzi, a po jakimś czasie robią się z tego rany, po prostu tak jakby skóra się rozcinała. Bardzo jest to niepokojące. Od 4 lat walczę z tym, chodzę do dermatologa, wykluczona została grzybica, ale ciągle nie chce to zniknąć. Ostatnio używałem maści Diprobase oraz Elocom. Pomagało, ale tylko na chwile. Rany nie znikały na stałe, ale robiło się to *ładniejsze* i nie swędziało. Tak czy siak chciałbym to jakoś zlikwidować, a nie mam bladego pojęcia jak (i wydaje się, że mój dermatolog również). Poniżej podsyłam link z dwoma zdjęciami tego zjawiska. Pozdrawiam serdecznie i czekam na pomoc dobrych ludzi. 2016-01-01, 21:23~Konrad123123 ~ Spróbuj kremu PSORIS - pozdrawiam 2017-11-09, 20:06~Kowal ~ Jeśli chodzi o balsamy na dla skóry łuszczącej się, polecam Argaliss, który zawiera: - olej arganowy i z oliwek - masło shea - ekstrakt z rumianku i henny - beta-karoten - olejek z rozmarynu i tymianku. Łagodzi swędzenie, redukuje stany zapalne, eliminuje łuski i spowalnia namnażanie komórek skóry. 2017-12-13, 18:28MarokoSklep Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Witam. Nie wiem czy taki temat już się pojawił, jeżeli tak to przepraszam. Jakiś miesiąc temu po prawej stronie pachwiny miałam guzka - nie jest to żadna krosta. Później ( z dwa tygodnie później ) przemieścił się na środek. Teraz jest po lewej stronie. Jest już duży, boli mnie przy dotykaniu. Na początku był mały więc myślałam, że sam zniknie i nie będzie z nim większych problemów. Od owego miesiąca przez cały czas jestem nieustannie zmęczona, śpiąca i często mam podwyższoną temperaturę. Mam 15 lat. Proszę o jakąś pomoc, co to może być ? To coś poważnego ? 2012-03-11, 16:22~Justyna1997 ~ Powiedz mi czy miałaś ostatnio jakieś podejrzane kontakty seksualne, czy występuje u Ciebie gorączka, czy skóra nad tym guzkiem jest w jakiś sposób zmieniona, zaczerwieniona, bolesna? 2012-03-11, 22:09Marko ~ Nie miałam żadnych kontaktów seksualnych - nigdy. Skóra w tym miejscu jest zaczerwieniona i boli mnie już nawet kiedy tego nie dotykam. Ostatnio dosyć często mam gorączkę. 2012-03-12, 17:09Justyna1997 W takim przypadku może to być po prostu infekcja gruczołów skórnych - jeżeli na przykład golisz okolice intymne tą samą maszynką, bez wcześniejszego odpowiedniego umycia skóry. 2012-03-12, 17:44Marko A co z tym dalej robić ? 2012-03-12, 19:14Justyna1997 Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Mój pies sznaucer miniaturka wiek 4 lata dawno szczepiony. W okoliach bioder wyrosła mu gulka ma ją od kilku tygodni jest średnia jak na psa a od niedawna zauwarzyłam że wylatyje my coś podobnego do ropy ale już zaschło i nosił przez kilka tygodni obroże na kleszcze i tą z gumel loom bands co niby jest rakotwurcza prosze pomużcie ;( martwie sie o niego Rozumiem, że wylatuje mu zawartość podobna do ropy z tej gulki ? Jeśli tak jest to najprawdopodobniej ropień podskórny, który dojrzewał przez pare tygodni i w końcu się ewakuował na zewnątrz. Z psem należy udać się do weterynarza w celu oparacowania ropnia, wypłukania i odkażenia zawartości, ew. założenia sączka lub wycięcia torebki ropnia gdyż część ropni ma tendencje do nawrotów. Ogólnie zalecana jest antybiotykoterapia. Pieska trzeba dokładnie przebadać czy nie ma w innych miejscach podobnych zmian, mogłoby to świadczyć o jakimś poważniejszym czynniku chorobowym. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 12:30, data aktualizacji: 13:59 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 9 minut Słowo guz ma wiele znaczeń. Ogólnie rzecz ujmując, tak określa się każde uwypuklenie, wzniesienie ponad poziom skóry. Nie każda zmiana nazwana guzem jest dolegliwością, która zagraża życiu. Wiele guzów ma charakter zmian łagodnych, a niektóre nawet nie wymagają specjalistycznego leczenia. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Guzki Heberdena Guzki śpiewacze Włókniaki Naczyniakowłókniaki Gruczolakowłókniak Mięśniaki Tłuszczak Gangliony W medycynie słowa guz używa się w kilku przypadkach: - kiedy w organizmie istnieje jakiś guzowaty twór, którego cech i pochodzenia nie określono jeszcze badaniami diagnostycznymi. Taki stan nazywany bywa prowizorium diagnostycznym. - guz to również nazwa grupy nowotworów oraz zmian podobnych do nowotworu, które mają określone właściwości i znajdują się w konkretnym miejscu, - w dermatologii guz to każda zmiana umiejscowiona ponad powierzchnią skóry. Trzeba jednak pamiętać, że pojawienie się guzów czy guzków może sugerować rozwijanie się poważnego schorzenia lub również starzenia się organizmu. Guzki Heberdena To niebolesne, twarde struktury narastające pod skórą, w okolicy stawów, które są zmienione w wyniku zmian zwyrodnieniowych lub zapalenia stawów. Guzki reumatoidalne, bo tak też często są nazywane to niebolesne zgrubienia zlokalizowane zazwyczaj w miejscach narażonych na ucisk, czyli w stawach dłoni, łokciowych, barkowych, w stawach kręgosłupa. W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów takie same guzki mogą się pojawić w narządach wewnętrznych, np. w płucach, sercu, nerkach czy ścianach naczyń. Same w sobie nie są one groźne, ale mogą upośledzać sprawne funkcjonowanie poszczególnych narządów. Guzki Heberdena zbudowane są z włóknikowej części centralnej, wokół której ułożone są palisadowo fibroblasty otoczone warstwą tkanki łącznej. Guzki takie można usunąć jedynie operacyjnie. W przypadku zwyrodnień stawów guzki mogą się pojawić w stawach rąk, stawach kolanowych, biodrowych. Narastanie guzków może dawać objawy neurologiczne w postaci niedowładów. Dla chorych niezwykle istotne jest zachowanie sprawności stawów. Nawet wtedy, gdy odczuwa się ból z powodu ograniczonej ruchomości stawów, konieczna jest codzienna gimnastyka oraz przyjmowanie leków przeciwbólowych, ale tylko tych, które zaleci lekarz. W skrajnych przypadkach pacjentom proponuje się operację, której celem jest wszczepienie do zniszczonego stawu endoprotezy. Guzki śpiewacze Często są nazywane również guzkami głosowymi. Zazwyczaj występują symetrycznie i są formą przerostowego, ograniczonego i przewlekłego zapalenia krtani. Ich tworzenie się ma związek z nadużywaniem głosu, który prowadzi do mechanicznego urazu fałdów głosowych. Najczęściej występują w fałdach głosowych. Znaczącą część chorych stanowią kobiety, ponieważ mówiąc emitują dźwięki o wyższej częstotliwości. Choroba dość często atakuje zawodowych śpiewaków i nauczycieli, ale mogą się one rozwinąć także u osób, które nieumiejętnie korzystają z głosu, np. na co dzień mówią bardzo głośno lub tzw. podniesionym głosem. Sprzyja im także palenie tytoniu. Objawem (często lekceważonym) jest chrypka, szybkie męczenie się głosu i załamywanie się go w czasie dłuższego mówienia. W pierwszym etapie choroby tworzą się tzw. guzki miękkie. Takie zmiany przy oszczędnym wykorzystywaniu głosu mogą się całkowicie cofnąć. Jeżeli chory zaniedba leczenie i nadal będzie forsował głos, guzki powiększą się i przeistoczą w guzki twarde. Wtedy to można się ich pozbyć jedynie operacyjnie. Zabieg wykonuje się wykorzystując metody mikrolaryngologii. Po zabiegu konieczna jest nauka właściwego wykorzystywania głosu (emisja głosu) pod okiem foniatry. Nie wolno także palić papierosów. Włókniaki Istnieją dwa podstawowe rodzaje włókniaków – miękkie i twarde. Do włókniaków miękkich zalicza włókniaki starcze, acrochordony, polipy włóknistonabłonkowe. Wszystkie formy zmian występują dość często. Zwykle pojawiają się jako mnogie guzki na szypułkach. Mogą mieć kolor skóry lub być w różnych odcieniach brązu. Osiągają wielkość od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Występują u osób otyłych, chorych na cukrzycę, mających zaburzenia endokrynologiczne. Czasem pojawiają się u kobiet oczekujących dziecka. Najczęściej rozwijają się na szyi, w pachwinach, pod pachami oraz w okolicy sutków. Takie zmiany można usuwać nożem elektrycznym (elektroresekcja), skalpelem lub poprzez odparowanie ich laserem. Do włókniaków twardych zalicza się dermatofibromy, histiocytomy, łagodne włókniste histocystomy oraz włókniaki stwardniałe (twardniejące). Zazwyczaj są to płaskowyniosłe guzki lub tarczki o zabarwieniu czerwonym, sinawym lub brązowym. Pojawiają się pojedynczo i zwykle nie mają średnicy większej niż 1 centymetr. Takie zmiany na skórze najczęściej mają osoby, które wkroczyły w 3 lub 4 dekadę życia. Zdarza się i to wcale nierzadko, że włókniaki twarde tworzą się w miejscach po drobnym urazie, ukąszeniu komarów, meszek lub po zapaleniu mieszka włosowego. U osób z upośledzoną odpornością włókniaki twarde mogą przybierać postać ogromnych i zlewających się ze sobą guzów, o średnicy przekraczającej nawet 20 centymetrów. Włókniaki twarde najczęściej występują na nogach i tułowiu. Można się ich pozbyć tylko przez chirurgiczne wycięcie. Naczyniakowłókniaki Bardzo często przyjmują postać drobnych, twardych guzków w kolorze skóry. Czasem są nieco ciemniejsze lub lekko różowe. Ich powierzchnia jest zazwyczaj gładka. Takie guzki pojawiają się często na nosie lub w środkowej części twarzy. Nie wiadomo, dlaczego powstają. Jeśli chcemy się ich pozbyć, konieczna jest wizyta u dermatologa lub chirurga, który usunie je laserem. Gruczolakowłókniak To łagodny guzek piersi, który rozwija się u młodych kobiet (między 30. rokiem życia). Bywa tez nazywany włókniakogruczolakiem. Guzki te powstają w wyniku rozrostu zarówno tkanki gruczołowej jak i włóknistej. Guzki występują najczęściej w górnej części piersi i są wyczuwane w samobadaniu piersi. Są elastyczne, bezbolesne, łatwo można je przesunąć palcami. Co 5. kobieta ma mnogie gruczolakowłókniaki, które nie przekraczają średnicy 3 centymetrów, ale zdarza się że guzek osiąga wielkość mandarynki. Gruczolakowłókniaki nie zwiększają ryzyka zachorowania na raka piersi, jednak zaleca się ich usunięcie. Jednak usunięcie jednej zmiany nie gwarantuje, że nie powstaną inne. Torbiele Torbiele są guzami elastycznymi, które wypełnia płyn. Te, które są zlokalizowane w piersiach dość łatwo wyczuć podczas samobadania piersi. Przy dotyku są okrągłe, miękkie i dość wyraźnie przesuwalne. Wraz ze zmianami wynikającymi z cyklu miesiączkowego guzki te ulegają zmianom. Przed miesiączka mogą się powiększać i boleć. Każda torbiel powinna być starannie zbadana USG i biopsja), aby mieć pewność, że płyn zgromadzony w guzie nie zawiera komórek nowotworowych. Specjaliści zalecają usuwanie torbieli tworzących się w piersiach, ponieważ niektóre ich rodzaje sprzyjają rozwojowi nowotworu piersi. Każda kobieta, która ma skłonność do tworzenia się torbieli w piersiach, powinna regularnie wykonywać badania kontrolne, czyli USG i mammografię. Torbiele powstające na jajnikach mogą mieć wielkość orzecha włoskiego lub małej pomarańczy, a nawet dorodnego melona. Pojawiają się zarówno u nastolatek, jak i u starszych kobiet. Nie zawsze wymagają leczenia, ale zawsze trzeba je kontrolować. W zależności od rodzaju torbieli może je wypełniać tylko płyn lub płyn i zgrubiała tkanka. Rozwijają się w jednym lub obu jajnikach jednocześnie. Mogą rosnąć w środku jajnika, w jego ścianie, albo na szypułce na zewnątrz jajnika. Najczęściej nie powodują żadnych dolegliwości. Kiedy jednak osiągną duże rozmiary, mogą uciskać na narządy w jamie brzusznej, czego efektem bywają np. bóle brzucha, parcie na pęcherz i częste oddawanie moczu, objawy gastryczne, czyli wzdęcia i zaparcia. Torbiele jajników są zazwyczaj łagodne. U kobiet, które miesiączkują często w jajnikach pojawiają się tzw. torbiele (cysty) czynnościowe. Są one wynikiem zmian hormonalnych, jakie zachodzą w organizmie w ciągu normalnego cyklu. Torbiele czynnościowe w zasadzie nie wymagają leczenia, ponieważ same zanikają po jednym, dwóch kolejnych cyklach. Niekiedy potrzebne jest jednak leczenie hormonalne. Mięśniaki To łagodne guzki, które mogą osiągać wielkość ziarnka grochu, ale i dorodnego melona. Zbudowane są z tej samej tkanki co macica. Złośliwieją w mniej niż jednym procencie przypadków. Gdy jest ich mało i są nieduże, nie sprawiają kłopotów i wówczas wystarczą stałe kontrole u ginekologa. Bywa jednak i tak, że mięśniaki macicy trzeba usunąć. Z powodu mięśniaków cierpi co piąta kobieta po 35. roku życia oraz co druga pięćdziesięciolatka, która nadal miesiączkuje. Mięśniaki powstają u kobiet, u których komórki macicy są nadwrażliwe na estrogeny - żeńskie hormony płciowe. Rosną szybciej, gdy kobieta ma wysoki poziom owych hormonów (a więc gdy jest w tzw. wieku rozrodczym), a maleją, gdy kobieta wchodzi w okres menopauzalny i poziom hormonów płciowych w organizmie stopniowo się obniża. Skłonność do powstania mięśniaków można też odziedziczyć – nie tylko po matce, ale nawet po babce. Te łagodne guzki mogą rosnąć na zewnątrz macicy i uwypuklać się w stronę błony surowiczej otaczającej macicę od strony jamy brzusznej (są to tzw. mięśniaki podsurowicze), mogą rozwijać się w samej ścianie macicy (to mięśniaki śródścienne), albo mogą rosnąć do środka macicy (te nazywane są podśluzówkowymi). Jeśli rozwijają się na zewnątrz lub do środka macicy, często łączą się z nią szypułą, czyli pasemkiem tkanki łącznej. Wyglądają wtedy, jakby urosła im nóżka. Kobieta, która ma mięśniaki może odczuwać bóle w podbrzuszu. Jeśli mięśniaki są duże, mogą uciskać na sąsiadujące z macicą narząd, np. na pęcherz czy odbytnicę i wtedy można odczuwać parcie na pęcherz lub odbytnicę. Mięśniaki odpowiadają też za przedłużające się i obfite menstruacje oraz za plamienia w ciągu cyklu. Kobieta może również mieć kłopoty z zajściem w ciążę. Operacyjnego usunięcia wymagają mięśniaki, które dają nieprzyjemne dolegliwości w postaci obfitego krwawienia lub silnego bólu. Tłuszczak Jest uznawany za najpowszechniejszy niezłośliwy nowotwór skóry, tkanki podskórnej oraz narządów wewnętrznych. Zazwyczaj jest zbudowany z dojrzałych komórek tłuszczowych. Rozwija się powoli. Tłuszczak to wyraźnie odgraniczony od innych tkanek guzek, który łatwo przesuwa się pod palcami. Proces powstawania tłuszczaków nie jest poznany. Niektórzy specjaliści twierdzą, że to skłonność dziedziczona, inni zaś, że przypadłość układu immunologicznego. Zwykle skóra wokół tłuszczaka nie jest zaczerwieniona, ciepła, bolesna, ani zmieniona kolorystycznie. Guzy powstające w tkance podskórnej są zazwyczaj usuwane ze względów kosmetycznych. Sytuacja wygląda inaczej, gdy tłuszczaki rozwiną się w narządach wewnętrznych. Wówczas mogą być przyczyną nadciśnienia tętniczego, zaburzenia czynność nerek, zaburzenia krzepnięcia krwi. Duże guzy tłuszczowe zlokalizowane w śródpiersiu mogą istotnie utrudniać oddychanie. Wówczas muszą być usunięte, aby pacjent mógł odzyskać sprawność. Gangliony To niezłośliwe guzy, które występują zazwyczaj w pobliżu pochewek ścięgien i torebek stawowych. Powstają z galaretowatej substancji w tkance włóknistej. Przy dotyku są twarde lub bardzo miękkie. Ganglion jest zwykle wielkości ziarna grochu, ale może osiągnąć rozmiar orzecha włoskiego. Dzieje się tak, gdy w zmianie rozwinie się stan zapalny. Gangliony tworzą się na grzbiecie ręki, w okolicy nadgarstka, rzadziej na grzbiecie stopy lub w okolicy stawu skokowego). Nie wiadomo, dlaczego organizm buduje takie twory, chociaż niektórzy lekarze uważają, że to następstwo drobnych urazów charakterystycznych dla uprawiania tenisa, gry na skrzypcach itp. Gangliony występują najczęściej u dzieci, dorastającej młodzieży i dorosłych w młodszym wieku. Nawet po chirurgicznym ich usunięciu odnawiają się. Problem ten dotyczy około 10 proc. osób mających gangliony. Tekst: Anna Jarosz Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. guzy Guzki tarczycy - przyczyny, objawy, metody leczenia. Guzki tarczycy a nowotwory Zwykle wykrywa się je podczas badania lekarskiego i badania ultrasonograficznego (USG) tarczycy, czy szyi, najczęściej u kobiet. Wszystkie guzki tarczycy wymagają... Anna Romaszkan Leczenie guzków tarczycy innowacyjnym Echolaserem Medycyna jest w obecnym świecie jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin. Postępy możemy zauważyć począwszy od wprowadzenia na rynek nowoczesnych... Czy guzek przy odbycie to hemoroidy? Czy guzek przy odbycie oznacza hemoroidy? Kiedy należy udać się do lekarza? Jakie preparaty dostępne w aptece warto stosować? Czy guzki przy odbycie mogą oznaczać... Lek. Katarzyna Darecka Czy guzek w pachwinie jest niebezpieczny? Czy guzek w pachwinie może być groźny? Dlaczego w pachwinie pojawiają się takie zmiany? Czy guzek w pachwinie może się okazać przepukliną? Jakie badania... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski O czym świadczy guzek na jądrze? Z jakiego powodu może się pojawić guzek na jądrze? Dlaczego w obrębie moszny pojawia się obrzęk i ból? O czym może to świadczyć? Do jakiego specjalisty należy się... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Guzki Heberdena- jak się objawiają? Jak leczyć? Guzki Heberdena są dokuczliwą zmianą zwyrodnieniową, stawów palców rąk. Pojawiają się na palcu serdecznym lub wskazującym. Z chorób reumatycznych są najmniej... Magdalena Chamerska Co może oznaczać guzek za uchem? Wszelkie zmiany, które pojawiają się na naszym ciele, powinny być konsultowane z lekarzem specjalistą, bez względu na to czy są bolesne i czy towarzyszą im inne... Guzek na szyi - przyczyny, nowotwory, tarczyca, leczenie Guzek na szyi nie zawsze musi być oznaką poważnych schorzeń. Ich przyczyny mogą mieć różny charakter. Leczenie guzków na szyi polega zazwyczaj na leczeniu... Marta Pawlak Guzek pod pachą - przyczyny, jakim chorobom towarzyszy Guzek pod pachą nie zawsze musi oznaczać poważne schorzenie, ale kiedy dołączają inne objawy dla przykładu bolesność, dyskomfort, pojawienie się zaczerwienienia... Magdalena Wawszczak Guzek Schmorla – czym jest? Kręgosłup to najważniejsza część ludzkiego szkieletu, która odpowiada za postawę ciała, poruszanie się, a także ochronę niektórych narządów. Niestety kręgosłup,...

guzek pod skórą w okolicach żeber